Nieśmiałość jest uznawana za cechę osobowości, która dla wielu osób bywa problematyczna – utrudnia realizację celów zawodowych i osobistych. Co zrobić, gdy nieśmiałość utrudnia nam życie?
Zgodnie z danymi opublikowanymi przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne, APA (ang. American Psychological Association) nieśmiałość dotyka 3-13% populacji. Może być spowodowana różnymi czynnikami sprawczymi. Często ma związek z niską samooceną i brakiem wiary w siebie. Zdarza się, że jej źródło jest w dzieciństwie – zbyt wygórowane ambicje rodziców, liczne nakazy i zakazy mogą przyczyniać się do rozwoju tej cechy. Nieśmiałości częściej doświadczają dzieci pochodzące z rodzin o niższym statusie społeczno-materialnym.
Nieśmiałość często „uruchamiają” przykre przeżycia, takie jak bycie wyśmiewanym, poniżanym przez rówieśników, czy życie w cieniu bardziej przebojowego rodzeństwa. Co ciekawe, część psychologów uważa, że nieśmiałość może być dziedziczona.
Zanim przedstawimy sposoby radzenia sobie z chorobliwą nieśmiałością, warto wspomnieć, jak się objawia ten problem. Osoby nieśmiałe odczuwają lęk podczas kontaktów towarzyskich, są skrępowane, szczególnie gdy przebywają w większej grupie osób. Często przyjmują postawę uległą, mimo że wewnętrznie nie zgadzają się z danym stanowiskiem. Mają skłonność do analizowania swoich zachowań, zadręczają się, przypominając sobie różne reakcje i zachowania. Wykazują tendencje do popadania w stany lękowe i depresyjne. Osobom nieśmiałym często towarzyszy uczucie osamotnienia, są bierne społecznie. Jeśli chodzi o fizjologiczne symptomy, są to:
Jak przełamać nieśmiałość? Niestety nie istnieje jeden, uniwersalny sposób na poradzenie sobie z nieśmiałością – warto próbować różnych dróg. Na początek należy zastanowić się, w jakich sytuacjach najczęściej dopada nas nieśmiałość? Co sprawia, że czujemy dyskomfort? Możemy prowadzić dziennik i zapisywać w nim wszystkie okoliczności oraz nasze reakcje. Warto spróbować też technik wizualizacji i medytacji, porozmawiać o problemie z zaufaną osobą lub nawet skorzystać z terapii, jeśli problem przybiera formę silnej fobii społecznej.
Nie unikajmy też kontaktów społecznych, nawet jeśli czujemy się nieswojo w większej grupie osób – trening czyni mistrza. Im częściej będziemy się z kimś spotykać, tym lepsze będą nasze umiejętności komunikacji. Doceniajmy te momenty, w których czujemy się swobodnie i dobrze wśród innych. I najważniejsze, bądźmy dla siebie wyrozumiali i dajmy sobie czas!
Nie powinniśmy traktować nieśmiałości jako wady, choć niewątpliwie w wielu przypadkach utrudnia ona codzienne funkcjonowanie. Wiele osób zmagających się z tym problemem narzeka na:
Jakie są zalety bycia nieśmiałym? Osoby z tą cechą osobowości uchodzą na rozsądne, wyważone i cierpliwe. Z tego względu, iż przesadnie boją się krytyki, często dążą do perfekcjonizmu w swoich działaniach.
Mamy nadzieję, że nasze wskazówki okażą się przydatne dla osób, które chcą wyjść naprzeciw swojej nieśmiałości. Warto rozważyć też skorzystanie z pomocy profesjonalisty – psycholog lub psychoterapeuta może sprawić, że nasze życie zyska nową jakość.
